De eerste keer als je de Koran ziet, ziet het niet anders uit als een boek te vinden in de bibliotheek tussen al de andere boeken. Laten we eens een boek uit de rekken of kast halen en dit goed bekijken. Eender welk literatuur je ook vindt in de bib:
- Het begon allemaal met een manuscript, verschillende malen herzien en dan gepubliceerd. Daarna zelfs een tweede, derde, vierde,… herziene druk.
- De literaire stijl is gekend in het linguïstisch of wetenschappelijk vakgebied en het is perfect mogelijk om deze stijl aan te leren en het in te vullen met een ander onderwerp/verhaal.
- Je zou verreweg het idee hebben om bijvoorbeeld een bepaald woord/zinsconstructie in het boek op te zoeken en deze te tellen/analyseren om te zien of dat er een onderlinge relatie bestaat of iets van de realiteit weergeeft of of dat er een geheim boodschap achter zou zitten. Hoe gek kan je wel zijn? Of, indien er bijvoorbeeld toch een verborgen wiskundig relatie zou zijn, zal de auteur zelf vroeg of laat de geheimen moeten prijsgeven. Want welke auteur zou dan zoveel moeite insteken om deze meerdere gesofisticeerde technische/wiskundige relaties in zijn boek te verschuilen en ervoor zorgen dat het geen afbreuk doet aan het verhaalverloop en dan er toch niet voor uit komen? Het is uiteindelijk maar een leuk verhaal, een studie/onderzoek, een boek, meer niet. Er komt waarschijnlijk toch een vervolgverhaal of een update.
- Het beslaat maar een bepaald thema, de auteur is ook maar een expert in een bepaald domein, ofwel het literaire, filosofische, een bepaalde tak in de brede wetenschap dat nog eens onderverdeeld kan worden,…
- Je hebt wel boeken als van Karl Marx maar het brengt geen grote of complete transformatie in het maatschappelijk gebeuren teweeg en zeker niet op korte tijd. Geen drastische cultuurwijziging of het beperkt zich tot een welbepaald specifiek element in het maatschappelijk of economisch gebeuren.
- Het wordt niet helemaal van buiten geleerd en zeker niet door miljoenen.
- Je hebt het hoogstens een paar keer gelezen en dan belandt het in de schuif.
Een gewoon boek heeft elk van deze 7 kenmerken.
Er is nog geen geval in de mensenheugenis geweten dat een hele natie in 23 jaar een ‘metamorfose’ had ondergaan op socio-economisch en privé vlak op basis van een boek
Wel, de Koran bezit geen enkele hiervan! Laten we de bovenstaande punten eens vergelijken met de Koran:
- Eenmaal een vers naar de buitenwereld werd toegestuurd, werd het direct neergeschreven en (vooral) gememoriseerd en mondeling verspreid. Geen terugname voor revisie meer mogelijk of het wordt een goede dikke soep… Levende bewijs (Straf! Want de Koran is ook een wonder voor alle tijden bedoeld): luister iemand de Koran reciteren uit de verste hoek van de wereld en vergelijk deze met iemand uit de andere hoek van de wereld. Zou er een “ander Koran” zijn dan zou het na 1400 jaar ongecontroleerde mondelinge massa verspreiding wel ergens opduiken. (Contrasteer hier het geval met de Bijbel, het werd niet van buiten geleerd en toch doken er verschillende versies op terwijl de Christelijke wereld hierbij meer oppressief en conservatief was dan de Islamitische wereld.)
- De literaire stijl is apart, het is noch proza noch poëzie. Het heeft een term specifiek voor de Koran meegekregen: “De stijl van de Koran”. Is het reproduceerbaar? Ondanks dat de stijl nu beschikbaar is, heeft niemand het kunnen nabootsen. 1400 jaren zijn voorbij gegaan en het waren de Arabieren in de 7de eeuw in wiens aderen poëzie stroomden. I.p.v. het na te bootsen (zoals de Koran hen ook uitdaagde, zelfs met de verschillende modi van recitatie), noemden ze het “magie” (wat eigenlijk al aantoont dat het iets onnatuurlijks is…) en waren ze uit op het vermoorden van de profeet (vzmh), boycotten van de nieuwe moslims, koste wat het kost hen uitroeien (dus het is logisch dat in sommige gevallen de profeet het zwaard naar boven haalde om de veiligheid van mensen onder hem te waarborgen)… De uitdaging om iets soortgelijks aan de Koran te produceren blijft nog steeds overeind maar de kansen zijn, wegens taalverloedering, steeds kleiner terwijl deze kans eigenlijk al onbestaande was.
- Verschillende verborgen structuren en wiskundige relaties zijn te vinden in de Koran en dit m.b.v. de digitale technologie die niet bestond wanneer de Koran naar buiten werd gestuurd. Paar voorbeelden: a) De woorden “dag” en “nacht” komen beiden evenveel voor terwijl ze niet altijd naast elkaar liggen (Nota: Hier is meer verdieping nodig aangezien dit blijkbaar afhangt van de gebruikte methodologie). b) Het Vers “de gelijkenis van Jezus is als die van Adam…” Wat blijkt: “Jezus” (vzmh) komt nog eens evenveel voor als “Adam” (vzmh). c) De grootste hoofdstuk in de Koran is één grote ringstructuur dat nog eens vol zit met onderliggende ringstructuren terwijl de verzen uit de Koran in eerste instantie door elkaar werden geopenbaard en niet op volgorde zoals de Koran er nu uitziet. Er was ook geen ruimte voor revisie vanwege de onverwachte openbaringen op onverwachte momenten. En deze werden dan mondeling verspreid. Dat maakt het praktisch onmogelijk om deze ringstructuur-overzicht te bewaren. Zeker omdat de Koran nog niet in boekvorm werd gegoten had niemand hier een goed zicht op (Itt sommige andere semitische literatuur waar ook ringstructuren te vinden zijn). Ze hadden wel een notie vanwege het traditioneel herhaaldelijk reciteren waarbij dezelfde onderwerpen later in de passage nog eens aan bod kwamen. Met een boek voor jou, kan je het nog dieper analyseren en zien we dat de tekst nog gesofisticeerder en nauw met elkaar verweven is dan eerder gedacht.
- De thema’s die we vinden: geloof, wetgeving, politiek, ritueel, spiritualiteit, economie, geschiedenis, natuurbeleving, attitude, filosofie,… Allemaal verweven in die Koranische literaire stijl. Zelfs in een enkele vers kan je verschillende thema’s in terugvinden en steeds diepere inhoud aantreffen zolang je er maar genoeg tijd aan besteedt.
- De Koran werd geopenbaard gedurende 23 jaar. Er is nog geen geval in de mensenheugenis geweten dat een hele natie in 23 jaar een ‘metamorfose’ had ondergaan op socio-economisch als op privé vlak op basis van een boek (dat op dat moment nog geen boek was). Binnen de 100 jaar spreidde de Islamitische boodschap en de politiek uit van China tot in Spanje. Op basis van één boek werden er ook 100den bibliotheken vol geschreven. En het begon allemaal door simpele mensen in de dorre woestijn. Eenmaal de code des bestaans gekraakt is, overstijgt het alle culturen en rijken. Het Romeinse en Perzische Rijk namen geen moeite om zelfs maar een blik te werpen vanwege de oninteressante, dorre, onherbergzame en ruwe landschap, en cultuur.
- Vraag maar aan eender welk moslim of dat hij/zij iemand kent die de Koran helemaal van buiten kent. Het wordt van buiten geleerd door miljoenen en de meeste zijn niet eens Arabischtalig.
- Tijdens de dagelijkse gebeden wordt altijd gereciteerd uit de Koran. Daarnaast m.b.h. de huidige technologie ontdekken we steeds meer “geheimen” van de Koran. Bv.: Hiërogliefenstudie: Blijkbaar was er voor de Farao dynastie een ander dynastie. Het hoofd van dat dynastie werd niet “Farao” genoemd maar “Koning”. De Koran maakt subtiel dit consequente accurate onderscheid terwijl de Egyptische taal indertijd al 2000 jaar dood was en niemand een moer kon schelen als er al dan niet verschillende titels door elkaar werden gebruikt voor dezelfde functie (als leider van de staat). Wie zou hier wijzer van worden? Integendeel, de profeet (vzmh) werd beschuldigd van plagiaat omdat hij uit de Bijbel stukjes overnam maar wel foutjes maakte tussen bepaalde historische personen. De huidige ontdekkingen zijn juist in overeenstemming met historische benamingen uit de Koran.
Extra: Een studie van “Literary and linguistic computing, 2012” toont aan dat 62% van de woorden in de hadith (verzameling van voornamelijk uitspraken van de profeet) niet terug te vinden zijn in de Koran en dat 82% van de woorden in de Koran niet terug te vinden zijn in de hadith verzameling. Dit suggereert dat de Koran niet dezelfde auteur had als de hadith EN dat die auteur één persoon moet zijn vanwege dezelfde literaire stijl. Volgens de psycholinguïstiek is het zelfs onmogelijk dat iemand voor 23 jaar op deze manier zich duidelijk afzonderlijk kan uitdrukken en dat hij zijn sterk variërende extreme emotionele uitlatingen consequent gescheiden houdt. Immers, de emotionele toestand van een persoon heeft een weerslag in hoe hij bepaalde onderwerpen ter sprake brengt. Wie fungeerde hier als een helderziende filter zodat het in de toekomst nog steeds nuchter en consistent overkomt?
Vreemd hé.
De Koran, gewoon te vinden in de bib tussen de andere boeken.